#include<stdio.h>
int main(){printf("hello world!");return 0;
}
linux环境下
windows环境下
printf(“要打印的内容”);
转义字符
数据类型
声明变量语法
常量:
定义符号常量 宏定义
示例
#include<stdio.h>#define NAME "百度"
#define YEAR 2022
int main (){printf("%s——%d年",NAME,YEAR);
}
标识符:和变量字命名规则一样
字符串常量 使用null结尾,转义符是 (表示null,空字符)
“Hello world”
‘H’ | ‘e’ | ‘l’ | ‘l’ | ‘o’ | ’ ’ | ‘w’ | ‘o’ | ‘r’ | ‘l’ | ‘d’ | ‘ ’ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
基本类型
指针类型
构造类型
空类型
sizeof运算符
signed和unsigned类型限定符 限定char类型和任何整数类型的取值范围
示例
#include<stdio.h>int main(){short i;unsigned short j;i=-1;j=-1;printf("%dn",i); //-1printf("%un",j); //65535 u打印无符号
}
比特位:CPU能够读懂的最小单位——比特位,单位bit缩写b
字节:内存机构的最小寻址单位——字节,单位Byte缩写B
1Byte=8bit
#include<stdio.h>#include<math.h>
int main(){int result = pow(2,32)-1;printf("result=%dn",result);return 0;
}
符号位
事实上计算机是用补码的形式来存放整数的值。
正数的补码是该数的二进制形式【7的补码 00000111】
负数的补码:【-7的补码 11111001】
(1)先取得该数的绝对值的二进制形式 【 -7 绝对值7的二进制10000111】
(2)将第一步的值除符号位按位取反 【11111000】
(3)最后将第二步的值加1 【11111001】
补码的最大值127最小值-128
01111111 00000001 100000000 011111111 -111111110 -210000000 -128
基本数据类型的取值范围
#include <stdio.h>int main(){char a = 'C';printf("%c = %d n", a, a); //c = 67char b = 70, c= 105, d = 115, e = 104, f = 67;printf("%c%c%c%c%cn",b,c,d,e,f); //FishCchar height1 = 172;//包括负数unsigned char height2 = 172; //0~255printf("%d %d",height1,height2);// -84 172return 0;
}
ASCII字符表
字符串:
#include<stdio.h>int main(){char a[9]={'b','i','l','i','b','i','l','i','